แม้ว่าเส้นทางจากศูนย์วัฒนธรรมชาวเย้า สู่ยอด ภูลังกา ต.ผาช้างน้อย อ.ปง จ.พะเยา จะเป็นถนนลูกรังเลนส์เดียว ที่ทั้งชันทั้งโหด แต่ทิวทัศน์ 2 ข้างทางนั้น มันช่างดูเพลินตาเพลินใจเสียนี่กระไร โดยเฉพาะช่วงที่ผ่าน บริเวณโครงการหลวงปังค่า ที่มากมายด้วยภูเขาน้อยใหญ่ แห่งเทือกเขาผีปันน้ำ มองเห็นเป็นเวิ้งหุบเขา ไกลสุดลูกหูลูกตา

แต่ก่อนภูเขาแถวนี้ เป็นดงฝิ่นของม้งทั้งนั้น แต่เหมือนกับว่า ที่นี่มีเจ้าป่าเจ้าเขาคอยปกปักรักษาอยู่ เพราะพอถึงวันที่กรีดฝิ่น ก็จะมีฝนตกหนัก ทำให้กรีดฝิ่นไม่ได้ เมื่อเป็นแบบนี้บ่อยๆ เข้าพวกเขาเลยถอดใจ เลิกปลูกฝิ่นไปเอง
       
อากาศเย็นลง แบบสัมผัสได้ชัดเจน ระหว่างทางมีรถนักท่องเที่ยวสวนทางลงมา ทำให้ต้องจอดรถไว้ข้างทาง รอให้รถที่ลงภูขับผ่านไปก่อน จึงออกเดินทางต่อ นี่ถือเป็นปัญหาหนึ่ง ที่กลุ่มชมรมท่องเที่ยวภูลังกา อาจจะต้องหาวิธีจัดระเบียบรถ ที่จะเดินทางขึ้นสู่ภูลังกาใหม่ เพราะถนนลูกรังเลนส์เดียวนั้น การขับรถสวนการบนเส้นทางขึ้นเขา ค่อนข้างน่ากลัวเหมือนกัน
       
หลุดจากดงป่าก่อผ่าป่า หญ้าต้นสูงท่วมหัวได้สักพัก เราก็มาถึงยัง จุดชมวิวบนภูลังกา ที่นั่นมีศาลาเล็กๆให้นักท่องเที่ยวหยุดพักเหนื่อย ยืนชมวิว และถ่ายรูปตามอัธยาศัย

แม้ว่าจะเป็นเวลากลางวันแสกๆ แต่ลักษณะพิเศษของภูลังกา ก็คือ บนยอดภูจะอบอวลไปด้วย ไอหมอกขาวโพลน การชมวิวบนนี้ จึงต้องดูจังหวะและทิศทางลมด้วย เพราะเมื่อลมพัดหอบหมอกหายไป ทิวทัศน์เบื้องหน้า จะมองเห็นขุนเขาแถบนั้น ได้อย่างชัดเจน
       
ภูนม นับเป็นจุดชมวิวอีกจุดหนึ่ง แต่ว่าก็ยังไม่ใช่ จุดชมวิวสูงสุดของภูแห่งนี้ เพราะจากภูนม เดินตามเส้นทางบนสันเขา ไปอีกประมาณ 200 เมตร ก็จะถึงยัง แท่นเทวดา หรือ จุดชมวิวสูงสุดของภูลังกา ที่สูงจากระดับน้ำทะเล 1,700 เมตร
       
การชมวิวบนยอดภูลังกานั้น ขึ้นอยู่กับสภาพธรรมชาติโดยแท้จริง ในวันที่อากาศดี ฟ้าเปิดจะสามารถมองเห็นเวิ้งเขา กว้างไกลสุดลูกหูลูกตา ทั้ง 2 ฝั่งของยอดภูลังกา ส่วนในวันที่ฟ้าปิด บนยอดภูแห่งนี้ จะอบอวลไปด้วยไอหมอกหนาทึบ แบบสามารถเอื้อมมือ ไขว่คว้าหมอกเอาได้ตามใจชอบ

ระหว่างเดินลงจากแท่นเทวดา จะสัีงเกตเห็นว่าต้นไม้บนยอดภู ส่วนมากจะปกคลุมไปด้วยมอส ขึ้นเขียวครึ้มเต็มไปหมด เหตุก็คงเพราะบนยอดภูนั้น มีหมอกลงจัดปกคลุมเกือบทั้งปี ต้นไม้จึงได้รับความชุ่มชื้นชุ่มฉ่ำไปด้วย ส่วนตามพื้นดินถ้าใครช่างสังเกต ก็จะพบดอกไม้ป่าสีสวยงาม ขึ้นแซมตามยอดหญ้า นับเป็นความงามเล็กๆ น้อยๆ ที่ไม่น่ามองข้าม
       
ขากลับลงจากภูลังกา หากมองย้อนกลับไป จะเห็นยอดภูลังกานั้น แหลมเหมือนหลังคาจั่ว คนสมัยก่อนจึงเรียกกันว่า ภูหลังคา ก่อนจะเพี้ยนมาเป็น ภูลังกา

ตามเส้นทางเดิม สามารถแวะพักที่ศูนย์วัฒนธรรมชามเย้า ภายในศูนย์ฯ มีการเล่าประวัติของชนเผ่าเย้า หรือ เมี่ยน ตั้งแต่เมื่อครั้งอพยพ มาจากประเทศจีน มีการจัดแสดงของใช้ต่างๆ ในนั้น ที่โดดเด่นก็เห็นจะเป็น สำเนาพาสสปอร์ตยาวที่สุดในโลก ของชาวเย้า สมบัติของ อ.แคะเว่น ศรีสมบัติ ชาวเย้าปริญญาตรีคนแรกของเมืองไทย ผู้ริเริ่มการจัดท่องเที่ยว เชิงอนุรักษ์บนภูลังกา เจ้าของ ภูลังการีสอร์ท

สำหรับบรรยากาศที่รีสอร์ทแห่งนี้ สวยงามและสงบดี เหมาะสำหรับคนที่ไม่ชอบความพลุกพล่าน บ้านพักแต่ละหลังทำสไตล์บ้านเย้า หันระเบียงชมวิวเข้าสู่หุบเขา และในตอนเช้า ไมควรพลาดหุบเขาที่นี่ ทะเลหมอกงามนัก

รายละเอียดเกี่ยวกับภูลังกา

	ที่ตั้ง : ตำบลผาช้างน้อย อำเภอปง จังหวัดพะเยา
	ปัจจุบันชาวบ้านแถวนั้น มีการจัดกลุ่มท่องเที่ยว เชิงอนุรักษ์ภูลังกาขึ้น สามารถติดต่อขอรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ - กว๊านพะเยาทัวร์ 054-414003, 054-412699 - ชมรมท่องเที่ยวโครงการหลวงปังค่า 054-489054 - ภูลังการีสอร์ท 0-6191-0291

ผู้จัดการออนไลน์ 16 มกราคม 2546